Για την Έλενα Φραντζή, ενάντια στην Πατριαρχία, που οπλίζει βιαστές, και την Ιεραρχία, που τους ξεπλένει…
Μια σύναξη στη μνήμη της Έλενας Φραντζή και εκατομμυρίων άλλων Γυναικών & Παιδιών, που παρενοχλούνται, καθημερινά, βιάζονται και δολοφονούνται, από το μισογύνικο, σεξιστικό, ρατσιστικό, ομοφοβικό, τρανσφοβικό, αναπηροφοβικό και ταξικό Πατριαρχικό Κόσμο.
A gathering in memorial of Elena Frantzi and millions of other Women and Children, who are being harassed every single day, raped and killed, by this misogynist, sexist, racist, homophobic, transphobic, disability phobic, and Class Patriarchal World.
Η Ιστορία των γυναικών είναι αποτυπωμένη σε έργα τέχνης, τραγούδια, ποιήματα, βιβλία, κυρίως μέσα από την ματιά της αντρικής γραφής και μαρτυρίας. Πολύ σπάνια μέσα από το γυναικείο λόγο… κάτι που γίνεται περισσότερο στους καιρούς μας. Μέσα από ιστορικές αναφορές σοκάρει η κατάληξη μερικών ομάδων γυναικών, οι οποίες τόλμησαν να αποκοπούν από την αντρική προστασία και να πορευτούν μόνες.
Θαμμένο σαν απόκοσμο παραμύθι, το πραγματικό και πέρα για πέρα αληθινό κομμάτι της γυναικείας ιστορίας τοποθετείται στο Μεσαίωνα και τον παραδειγματισμό με μεθόδους βασανισμού του κορμιού, που σκοπό είχαν τη μεταμέλεια του θύματος μέσα από “εξαγνιστικές” τιμωρίες, που προκαλούσαν τρομερές παραμορφώσεις, αβάσταχτο πόνο, έως και το θάνατο, στο όνομα του Πατρός, του Υιού και του Αγίου πνεύματος…
Είναι να απορεί κανείς πόσο λίγο έχει ενοχληθεί η εκκλησία της “αγάπης”, από άτομα τα οποία ζητούν δικαίωση γι αυτές τις γυναίκες, που κάηκαν, βασανίστηκαν και τελικά εξαφανιστήκαν, αφήνοντας ένα μυστήριο, σαν να μην υπήρξανε ποτέ…, σαν να ήταν, αλλά και να μην ήταν, ακριβώς… Κάτι σαν τους δεινόσαυρους…
Όποια γυναίκα έμενε μόνη σε απόμερα μέρη, χρησιμοποιούσε περίεργα αντικείμενα στην καθημερινή της ζωή, έγραφε, διάβαζε, έβγαινε το βράδυ αργά εκτός του σπιτιού της, είχε γάτα, μιλούσε μόνη ή τραγουδούσε, μάζευε χόρτα και βοτάνια θεραπευτικά ή απολάμβανε τη φύση και ονειροπολούσε και δεν υποτάσσονταν στις βουλές ενός άνδρα αφέντη και εξουσιαστή, θεωρούνταν ύποπτη, και με πολλές άλλες ενδείξεις, η εκκλησία, σε συνεργασία με τους κατοίκους, την έκαιγαν ως «μάγισσα»…
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
19.30: ΠΡΟΣΕΛΕΥΣΗ
Συγκέντρωση παιχνιδιών για παιδιά στο στρατόπεδο προσφύγων της Μόρια και ειδών προσωπικής ανάγκης, για τις κρατούμενες στα κρατητήρια Αλλοδαπών της Πέτρου Ράλλη
20.00: ΕΝΑΡΞΗ
Με την προβολή του ντοκιμαντέρ «ΤΟ ΠΑΓΟΒΟΥΝΟ»
OPENING with the screening of the documentary: “THE ICEBERG”
Το Παγόβουνο είναι ένα ντοκιμαντέρ με θέμα την έμφυλη βία στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα και τον σεξισμό που τη θρέφει και την αναπαράγει.Το ντοκιμαντέρ προβλήθηκε στο 20ο Φεστιβάλ ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης
Διάρκεια 35
“ICEBERG” is a documentary about sexism and gender-based violence in Greek society. With perpetrators and the sickening misogynism that leads to women’s oppression and murder as focus points, “Iceberg” seeks answers about the part religion, family, and even school have played in shaping this phenomenon.
20.45:”Η σύμβαση της Κωνσταντινούπολης και η ενσωμάτωση της στην Ελληνική έννομη τάξη”, Victoria Plati-Βικτώρια Πλατή–Δικηγόρος
21.10: “Γυναικολογική – Μαιευτική Βία. Τότε και τώρα” Anna Mihalaki Άννα Μιχαλάκη, από Παρατηρητήριο Μαιευτικής Βίας στην Ελλάδα
(Θα γίνει ιστορική αναδρομή στις βίαιες πρακτικές των γιατρών κατά των γυναικών από το μεσαίωνα μέχρι σήμερα, για το κυνήγι μαγισσών, την αφαίρεση από το προσκήνιο των μαιών και όσων ασχολούνταν με τη γυναικεία υγεία, την ανάδυση της ειδικότητας του γυναικολόγου και θα φτάσουμε στο σήμερα με τις πρακτικές που εφαρμόζονται απο γυναικολόγους μαιευτήρες που το κοινό σημείο σε κάθε εποχή είναι η έλλειψη επιστημονικής τεκμηρίωσης στην εφαρμογή πολλών μεθόδων και ο στόχος της επιβολής εξουσίας και ελέγχου των γυναικείων λειτουργιών).
21.30 “Τι κάνουμε, για να μην υπάρξει άλλη Έλενα…”
Το Σπίτι των Γυναικών, για την Ενδυνάμωση & τη Χειραφέτηση
21.45 Ερωτήσεις/συζήτηση με το κοινό/Questions and discussion with the audience
22.30 Διάλειμμα
23.00 ΦΙΛΟΞΕΝΊΑ ΚΙ ΕΛΕΥΘΕΡΊΑ
Δια/δραστική Performance
ηχητικών τοπίων με κλαρινέτο και φωνή – ελεύθερη κίνηση
Hosted by Linda and Marion
Gastvrijheid: Ολλανδική λέξη, που σημαίνει «Φιλοξενία», «Gast» «επισκέπτης» και «vrijheid» «Ελευθερία». Η γλώσσα είναι πάντα ένα ζήτημα στην εμπειρία της φιλοξενίας. Έχει να κάνει με το να βρίσκεις τρόπους να μιλάς χωρίς να χρησιμοποιείς τη γλώσσα που σου έχει επιβληθεί από τα πατριαρχικά σύνορα. Να μπορείς να στήνεις δυνατότητες και χώρους, στους οποίους δε διακρίνονται οι επισκέπτες από τους οικοδεσπότες. Να νοιώθεις ένα χώρο σα σπίτι σου, στον οποίο να μπορείς να ζεις και να σκέφτεσαι το «μέρος μου», που μπορεί επίσης να γίνεται το «μέρος μας». Gastvrijheid: σημαίνει να είσαι προσκεκλημένος και να φιλοξενείς, ταυτόχρονα, να μιλάς, να σχηματίζεις συμμαχίες. Μια σκηνή γίνεται σημείο συνάντησης, για μια performance, που μπορεί να λειτουργήσει χωρίς performers και θεατές, περισσότερο σαν ένα είδος ιεροτελεστίας. Θα είμαστε εκεί για να οδηγήσουμε μία, με μια πυρηνική μελωδική ατμόσφαιρα, στην οποία όλοι μπορεί να αφεθούν να τους συνεπάρει. Ο ήχος είναι σαν ένα ταξίδι, όπου το σκοτάδι θα σε φέρνει στο φως και αντίστροφα, με απροσδόκητες διακοπές στη διαδρομή, για να αφήνει τους συμμετέχοντες να βουτάνε βαθειά μέσα κι έξω απ΄τον εαυτό τους, από τη σκέψη στην κίνηση.
GASTVRIJHEID
(Inter) Active sound performance,
Soundscape + clarinet +voice.
Hosted by Marion and Linda
Gastvrijheid is a Dutch term for « hospitality ». «Gast» standing for «guest», «vrijheid» for «freedom. Language is always an issue in the experience of hospitality. It is about finding ways to speak without using the language that is imposed on us by patriarchal borders.
How to set possibilities and spaces in which guests and hosts are indefinable; how to ‘feel’ a home where to live and think «my place» that can also be «our place».
Gastvrijheid: is being invited and hosting, speaking up, forming alliances. The stage becomes a meeting point, for a performance that can function without performers and spectators, but more as a sort of ritual. We’ll be there to guide one, with a core melodic atmosphere, in which everyone can let themselves be taken by the sound. The sound is like a journey; darkness will bring you to light and vice versa. With unexpected interruptions on the way, in order to let the participants dive deep in and out themselves, from mind to movement.
23.30 – 01.00 Πάρτι με μουσική, για οικονομική στήριξη άμεσων αναγκών των κρατουμένων γυναικών στα αστυνομικά κρατητήρια της Πέτρου Ράλλη
Φώτα και ήχος: Βαγγέλης Σαγρής
Το Εμπρός είναι φιλικό για άτομα με κινητικές αναπηρίες
Η Αλληλεγγύη και η Αυτοοργάνωση είναι τα όπλα μας