Η υγρασία, η βροχή, το negative στην ανάμνηση, η σκέψη που γίνεται στο
σκοτάδι με κλειστό παράθυρο! Δύο άντρες ο Άρης και ο Κρις διαπραγματεύονται
την εξέλιξη της ζωής τους με διαφορετικό τρόπο ο καθένας.
Ο Κρις επισκέπτεται τον Άρη στο σπίτι του (σε ένα υπόγειο) με σκοπό να δώσει
ένα τέλος στη γνωριμία τους και να του ανακοινώσει κάτι πολύ σημαντικό για
τον ίδιο. Ανάμεσα τους μια γυναίκα-μάνα που αδυνατεί να κατανοήσει την
έννοια της διαφορετικότητας!
Με στοιχεία εγκλεισμού και κλειστοφοβικής ατμόσφαιρας τα πρόσωπα του
έργου έρχονται αντιμέτωπα με τον ίδιο τους τον εαυτό ενώ πάντα ένα τέρας
παραμονεύει στο σκοτάδι και επηρεάζει τα όσα συμβαίνουν στο υπόγειο.

Το έργο αναφέρεται στους ανθρώπους που έχουν μπει στο περιθώριο για τις
επιλογές τους και εξαιτίας του αποκλεισμού τους πολλές φορές δημιουργούν
τέρατα στην φαντασία τους, φοβίες, και ανασφάλειες. Κάθε δάχτυλο που σε
κρίνει είναι και ένα μικρό Τέρας που σε σπρώχνει στο σκοτάδι. Στο τέλος ο
ήρωας ελευθερώνεται γιατί έχει επιθυμία να ζήσει και να προχωρήσει μπροστά.
Δεν είναι εύκολη υπόθεση αλλά η παράσταση αποσκοπεί ακριβώς σε αυτό: να
δώσει, σε κάποιον που έχει νιώσει έτσι, μια μικρή δόση αυτοπεποίθησης να
αφήσει πίσω του ότι τον σκοτώνει και να βγει στο φως, στην ζωή που θα την
χτίσει με τους δικούς του όρους.
Να διώξουμε τα τέρατα που μας κρατούν στο σκοτάδι.

Σημείωμα του σκηνοθέτη
Έγραψα μια ιστορία με 2 πρόσωπα που εκπροσωπούν κατά μία έννοια τα πρότυπα
άντρας-γιος-μητέρα. Λένε ότι από τη στιγμή που κόβεται ο ομφάλιος λώρος το
μωρό αντιμετωπίζει την ζωή μόνο του και αρχίζει να αναπνέει αυτόνομα από την
μητέρα. Και πολύ καλά φρόντισε η φύση να γίνεται έτσι. Ας αφήσουνε λοιπόν οι
γονείς τα παιδιά τους να αναπνέουν μέσα από την δική τους ζωή τα δικά τους όνειρα
την δική τους προσωπική ταυτότητα ειδάλλως έχω την εντύπωση ότι μιλάμε όχι για
υγιείς ανθρώπους αλλά για δυσλειτουργικά όντα που θα μπορούσαν να ονομαστούν
και τέρατα. Η αποδοχή της οποιασδήποτε σεξουαλικότητας κυρίως από την πλευρά
της μητέρας προς το παιδί μπορεί να είναι και το μυστικό για μια ισορροπημένη
κοινωνία. Τώρα ποιός ή τί είναι τελικά το πραγματικό τέρας καλύτερα να το
απαντήσει ο καθένας ξεχωριστά με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο. Εγώ απλά ήθελα
να δημιουργήσω την ιδέα, όχι την απάντηση.

 

Συντελεστές

 

Διάρκεια παράστασης: 75'

Παραστάσεις: Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη 2,3 & 4 Μαΐου, στις 21:30

Είσοδος: Με ελεύθερη συνεισφορά.