“In 2011, just prior to the 10th anniversary of the International Queer Tango Festival in Hamburg, Ute Walter said that that the term ‘Queer Tango’ has allowed for a new idea to be established, a freer tango which is not obliged to represent masculine/feminine relations or predetermined gender differences, which in the mainstream are seen as a given fact, and which reduces people’s possibility to ‘communicate’ as they please in Tango.” Απόσπασμα από το The Queer Tango Book
Πρόγραμμα διημέρου Queer Tango στην Αθήνα:
Δευτέρα 2/1/17 17:00-19:00 Μάθημα γνωριμίας με το Αργεντίνικο τάνγκο : Αφήνω το σώμα μου να με μάθει να χορεύω
19:00-21:00 Μάθημα προχωρημένων: Επαναπροσδιορίζοντας τους ρόλους στο Τάνγκο 21:00-01:00 Πρακτική εξάσκηση
Τετάρτη 4/1/17 19:00-21:00 Tango Cafe-Συζήτηση με θέμα:Τι είναι το Queer Tango; Πώς και γιατί έχει αξία να υπάρχει;
21:00-03:00 Queer Milonga: Χορεύω το ρόλο που μου αρέσει να χορεύω (leader – follower)
Στο Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο Εμπρός
Ρήγα Παλαμήδη 2, Ψυρρή, Αθήνα
Η είσοδος είναι φυσικά ελεύθερη. Θα υπάρχει κουτί οικονομικής ενίσχυσης του Θεάτρου Εμπρός
Το Αργεντίνικο Τάνγκο είναι ένας χορός του οποίου βασικές αρχές είναι η επικοινωνία, ο σεβασμός και η συνδημιουργία.
Φυσικά΄,όπως και ο χορός γενικά, έτσι και το τάνγκο σου προσφέρει πολλά. Εκφράζεσαι, αντιλαμβάνεσαι το σώμα σου καλύτερα και μαθαίνεις να το χειρίζεσαι σωστά. Οξύνεις την αίσθηση του ρυθμού και της ροής της ενέργειας κλπ κλπ.
Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, όμως, του χορού αυτού είναι η επικοινωνία με τον άλλον. Διότι καλείσαι όλα αυτά που αναφέρθηκαν και άλλα πολλά να τα κάνεις μαζί με το ζευγάρι σου και ίσως -κατά κάποιο τρόπο- μαζί με τα υπόλοιπα ζευγάρια που χορεύουν στην πίστα, αναζητώντας μία πραγματική επικοινωνία και ισσοροπία.
Είναι αρκετά προφανές το πόσα πολλά έχει να προσφέρει αυτό στη σημερινή πραγματικότητα της απομόνωσης και του ατομικισμού.
Δυστυχώς , όμως, όσο και αν από μόνος του αυτός ο χορός αποτελεί μία αντίσταση στις μίζερες και απομονωτικές επιβολές της καπιταλιστικής κοινωνίας, η τανγκοκοινότητα στην Ελλάδα (και όχι μόνο) είναι βουτηγμένη στην εμπορευματικοποίηση, στην ατομική επιτυχία,στην αναπαραγωγή στερεοτύπων και προτύπων μιας σεξιστικής και κερδοσκοπικής κοινωνιας.
Έτσι λοιπόν όταν μυηθείς στον κόσμο του Τάνγκο μαθαίνεις κάποια πράγματα, θέλοντας και μη. Μαθαινεις πως αν είσαι άνδρας τότε ο ρόλος σου είναι να καθοδηγείς (Leader-καβαλιέρος) και αν είσαι γυναίκα ό ρόλος σου είναι να ακολουθείς (Follower-ντάμα) και φυσικά με την αντίστοιχη υπόσταση του αρρενωπού αρσενικού και της θελκτικής γυναίκας. Και αν καμιά φορά χορέψεις τον άλλο ρόλο είναι μόνο για να μάθεις καλύτερα το δικό σου ρόλο, αυτόν που αυθαίρετα σου δώσανε και φυσικά εσύ δέχτηκες.
Ύστερα, η σχέση Δασκάλου-Μαθητή πολλές φορές καταντάει σχέση εκμετάλλευσης και εξάρτησης, με την ίδια την τανγκοκοινότητα να αδυνατεί να αυτονομηθεί από τις σχολές χορού και τους δασκάλους. Με αποτέλεσμα η πρόσβαση σε αυτόν τον χορό να είναι προνόμιο λίγων που έχουν την οικονομική δυνατότητα να δίνουν υπέρογκα ποσά σε μαθήματα/σεμινάρια/εισόδους σε Μιλόνγκες (βραδιές τάνγκο) και πράκτικες (εξάσκηση).
Φυσικά δε λείπει και το γκλάμουρ. Το “καλό ντύσιμο” , η προσεγμένη εικόνα και η φιγούρα γενικότερα (εντός και εκτός χορού) αντικαθιστούν την πραγματική ουσία αυτής της κοινωνικής συνεύρεσης με άλλη μία έκφανση της κοινωνίας του θεάματος.
Θα μπορούσαμε να γράψουμε πολλές σελίδες με τα δεινά της τανγκοκοινότητας αλλά δε χρειάζεται. Γιατί η ουσία είναι στην αντιπρόταση.
Queer Tango λοιπόν. Ένα τάνγκο στο οποίο ο καθένας θα επιλέγει ελεύθερα το ρόλο που θα έχει όταν θα χορεύει. Ένα τάνγκο στο οποίο οι ρόλοι Leader-Follower θα επανανοηματοδοτηθούν σπάζοντας την αίσθηση της εξουσίας του Leader πάνω στο Follower και αναζητώντας μια ισορροπημένη επικοινωνία. Ένα τάνγκο στο οποίο θα μπορείς να ντύνεσαι όπως θέλεις. Ένα τάνγκο στο οποίο δε θα χρειάζεσαι λεφτά για να μάθεις να χορεύεις ή για να πας σε μια Μιλόνγκα. Ένα τάνγκο το οποίο θα οικοδομήσει σχέσεις αλληλοσεβασμού και αρμονικής συνύπαρξης. Ένα τάνγκο που θα τους χωράει όλους.
Ένα τάνγκο αντισεξιστικό και αντικαπιταλιστικό που θα αποτελεί μία ακόμη ώθηση στο γκρέμισμα του ατομικισμού.
Πρωτοβουλία Ανήσυχων Τανγκέρων.
Με την ευχή αυτό το διήμερο να είναι μόνο η αρχή.
