ABOUTNESS ΙΙ
Τέσσερα τέταρτα
ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ – ΠΟΛΙΤΙΚΟ
Performance art – In memory of Hannah Wilke – By bodarch
This symbolic attack on Christianity΄s traditional suppression of women and essentially patriarchal outlook was foreshadowed by Hannah Wilke΄s presentation of her self as a female Christ in Super – t – art (1974) as part of Jean Dupuy΄s Soup and Tart group show at the Kitchen. Wilke΄s uninhibited display of her beautiful body related to a poster she made at the same time, entitled “Beware of Fascist Feminism”, wich warned of the dangers of a certain kind of feminist puritanism that militated against women themselves, their sensuality and the pleasure of their own bodies.
Roselee Goldberg – Performance Art: The Art of Ideas and the Media Generation 1968 to 1986 (Autobiography)
bodarch and other artists
Τέσσερις Τετάρτες του Νοέμβρη 2016
Τετάρτη 9 Νοέμβρη
Τετάρτη 16 Νοέμβρη
Τετάρτη 23 Νοέμβρη
Τετάρτη 30 Νοέμβρη
ώρα 18:00 – 00:00 – είσοδος ελεύθερη
Στο ελεύθερο αυτοδιαχειριζόμενο θέατρο ΕΜΠΡΟΣ Ρήγα Παλαμίδου 2 Ψυρρή
About Marxism
Αλήθεια και δικαιοσύνη
Είναι δίκαιο να βλέπουμε τις σχέσεις ανωτερότητας και υποταγής από την οπτική γωνία των κατώτερων αλλά δεν είναι αληθινό. Ο Marx έλεγε πως αυτό δεν θα ΄ταν ούτε καν δίκαιο αν εφαρμοζόταν σε καιρούς στους οποίους οι κοινωνία ήταν φτωχή. Να που η κοινωνία έχει γίνει για πρώτη φορά πλούσια, και όμως η αλήθεια καταρρέει μαζί με τη δικαιοσύνη. Η φιλοσοφία της ιστορίας του Marx είναι αισιόδοξη, προχωρεί προς τα εμπρός. Ο Marx, σαν καλός ουμανιστής που ήταν, πίστευε πως οι δύο έννοιες είναι ταυτόσημες. Αυτό πιστεύουμε όμως και μείς, και γι΄αυτό βλέπουμε την αμοιβαία απόκλιση τους σαν αιτία της κατάρρευσης της κοινωνίας.
Max Horkheimer – Φιλοσοφικό σημειωματάριο (1950 – 1957)
About Art
Στις μέρες μας, το φαινόμενο της εκμετάλλευσης της τέχνης από την εμπορευματική παραγωγή για την πώληση των προϊόντων και τη δημιουργία μιας συγκεκριμένης και ωραιοποιημένης εικόνας μιας πολυεθνικής εταιρίας μας είναι κάτι εξαιρετικά οικείο. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που έχουν γίνει προσπάθειες να μετασχηματιστεί η τέχνη σε ένα πολιτικό όπλο, να χρησιμοποιηθεί ως μέσο για την ανατροπή ενός απάνθρωπου και άδικου κοινωνικού συστήματος.
Martyn Everett – Η τέχνη ως όπλο
About Fascism
Αλλά ακόμη και οι φασίστες έχουν δικαίωμα να μιλούν για την ελευθερία σε μια από τις διαστρεβλωμένες μορφές της, τη λεγόμενη “θετική ελευθερία”, την ελευθερία του να είναι κανείς κύριος του εαυτού του. Ο Στάλιν και ο Wojtyla έκαναν το ίδιο ακολουθώντας τον Πλάτωνα και τον Μοντεσκιέ, οι οποίοι αφαίρεσαν την επιλογή από την διάσταση της ελευθερίας. Με τα λόγια του Πλάτωνα: “Ο άνθρωπος γίνεται ελεύθερος όταν κατευθύνεται προς το Αγαθό”. Ή με τα λόγια του Μοντεσκιέ: “η ελευθερία συνίσταται στο να έχει κανείς τη δυνατότητα να κάνει αυτό που πρέπει να θέλει”.
Amedeo Bertolo – Πέρα από τη Δημοκρατία: Αναρχία
About Feminism
Όταν ήμουν παιδί, πίστευα πως ήταν όλα δικά μας. Η ελευθερία που έχεις σαν παιδί, εκείνες οι απέραντες, καταπράσινες πεδιάδες με το ψηλό χορτάρι [του Τρανσκέι] – πώς τρέχαμε από την μια όχθη του ποταμού στην άλλη, πώς τρέχαμε πάνω στους κυματιστούς, πράσινους λόφους. Πίστευα πως αυτή ήταν η χώρα μου… ύστερα … όταν μεγαλώνεις … κάποιος Λευκός θα σου πει ότι η χώρα σου δεν ανήκει σ΄εσένα κι ότι πρέπει να έχεις ένα κομμάτι χαρτί, για να μπορείς να ζήσεις εκεί… (Winnie Mandela)
Σήμερα αισθάνομαι περισσότερο δέος και ταπείνωση από ποτέ μπροστά στις διηγήσεις αυτής της γυναίκας για την αδιάκοπη πάλη της με το καθεστώς του απαρτχάιντ. Έχοντας μείνει κι εγω στη φυλακή δεκαεφτά ατέλειωτους μήνες όταν περίμενα να δικαστώ για πολιτικής φύσης κατηγορίες, συγκλονίστηκα από τις περιγραφές της Winnie Mandela για τις εμπειρίες της από τη φυλακή που έκαναν τις δικές μου μνήμες να ωχριούν μπροστά τους.
Angela Davis – Γυναίκες, κουλτούρα και πολιτική: Όταν μια γυναίκα είναι βράχος, στοχασμοί πάνω στην αυτοβιογραφία της Winnie Mandela