Ο σκηνοθέτης, Χρήστος Μαραθιάς, είδε στο πρόσωπο του ήρωα την τραγική θέση στην οποία βρίσκονται οι ανώνυμοι άνθρωποι όλων των λαών, όλων των εποχών οι οποίοι γίνονται κατά ανηλεή και ατέρμονη εξακολούθηση το κρέας στη μηχανή του κιμά των ισχυρών του πλανήτη που από την ασφάλεια των σύγχρονων φρουρίων τους θυσιάζουν στα συμφέροντά τους εκατομμύρια κάθε φορά ζωές με πολλαπλούς απάνθρωπους τρόπους, τόνισε την τραγικότητα του ήρωα και εφοδίασε την παράσταση με δύο χορικά που με τη δραματικότητά τους παραπέμπουν σε αρχαϊκή τραγωδία και είναι μεταφερμένα στη σημερινή δυστοπική πραγματικότητα, την εγχώρια, ελληνική, αλλά και την παγκόσμια, όπως η χώρα μας και ο πλανήτης τη ζει τα πρόσφατα δύο χρόνια, ανάγοντας έτσι τον ήρωα να λειτουργεί ταυτόχρονα σε δύο επίπεδα, στον συγκεκριμένο Κούρδο, πολιτικό πρόσφυγα και διαχρονικά απρόσωπο πάσχοντα άνθρωπο του εξαιρετικού, θεατρικού έργου αφενός και αφετέρου στον ολοένα και περισσότερο κοινωνικά στραγγαλιζόμενο, απρόσωπο άνθρωπο του σήμερα σε κάθε γωνιά του πλανήτη, Γη.