Ο Μαύρος Μοναχός κάλλιστα θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως μια νουβέλα-φαινόμενο καθώς έχει
δεχθεί πολλές ερμηνείες, από την εποχή της συγγραφής της μέχρι σήμερα. Ο Τσέχοφ ονόμαζε τη νουβέλα
του «ιατρική», διότι παρουσίαζε «έναν νέο άνθρωπο που έπασχε από μεγαλομανία»
δεχθεί πολλές ερμηνείες, από την εποχή της συγγραφής της μέχρι σήμερα. Ο Τσέχοφ ονόμαζε τη νουβέλα
του «ιατρική», διότι παρουσίαζε «έναν νέο άνθρωπο που έπασχε από μεγαλομανία»
‘’Ένας μοναχός χίλια χρόνια πριν εμφανίστηκε σε ανθρώπους της ερήμου, η εικόνα του αντανακλάται σε
αντικατοπτρισμούς σε διάφορα σημεία της γης μέχρι που στο τέλος καταλήγει να περιπλανιέται στο
διάστημα. Η ουσία του θρύλου αυτού είναι ότι χίλια χρόνια αργότερα, ο Μαύρος Μοναχός, θα επιστρέψει
με σάρκα και οστά. Σύμφωνα με τον θρύλο, τον Μαύρο Μοναχό πρέπει να τον περιμένουμε από μέρα σε
μέρα, αυτή η υπέροχη οπτασία θα ξαναεμφανιστεί στους ανθρώπους.’’
αντικατοπτρισμούς σε διάφορα σημεία της γης μέχρι που στο τέλος καταλήγει να περιπλανιέται στο
διάστημα. Η ουσία του θρύλου αυτού είναι ότι χίλια χρόνια αργότερα, ο Μαύρος Μοναχός, θα επιστρέψει
με σάρκα και οστά. Σύμφωνα με τον θρύλο, τον Μαύρο Μοναχό πρέπει να τον περιμένουμε από μέρα σε
μέρα, αυτή η υπέροχη οπτασία θα ξαναεμφανιστεί στους ανθρώπους.’’
Ο Αντρέι Βασίλιεβιτς Κοβρίν είναι ένας εξέχων επιστήμονας, καταπονημένος, στα πρόθυρα νευρικού
κλονισμού. Έτσι μετά από προτροπή του γιατρού του αποφασίζει να περάσει το καλοκαίρι στο κτήμα του
πρώην κηδεμόνα του, που ζει με την κόρη του Τάνια. Πατέρας και κόρη αγαπούν και θαυμάζουν τον
Κοβρίν και ενθουσιάζονται με την άφιξή του. Ζώντας μαζί τους, ο Κοβρίν συνεχίζει να ακολουθεί τον
συνηθισμένο «νευρικό» τρόπο ζωής του – διαβάζει και μιλάει πολύ, κοιμάται λίγο, καπνίζει και πίνει. Εκείνη
την εποχή, αρχίζει να βλέπει τον μαύρο μοναχό, του οποίου η εμφάνιση αγγίζει το υπερφυσικό. Η
παρουσία του του δίνει χαρά και ενέργεια, παρόλο που συνειδητοποιεί ότι πρόκειται για παραίσθηση,
αποκύημα της φαντασίας του, αρχίζει μάλιστα να αμφισβητεί τη λογική του. Ο Μοναχός στις συνομιλίες
πείθει τον Κοβρίν ότι είναι διαφορετικός από τους υπόλοιπους και τάζοντάς του μεγαλεία. Τι θα επιφέρει
αυτή η ανεξήγητη και υπερφυσική παρουσία στο αρχοντικό των Πεσότσκι αλλά κυρίως στον ίδιον τον
Κοβρίν;
«Ποιος είναι αυτός ο Μαύρος μοναχός; Ένα καλοκάγαθο πνεύμα που ηρεμεί τους κουρασμένους
ανθρώπους με όνειρα και αυταπάτες για τον ρόλο τους ως «εκλεκτών του Θεού και ευεργετών της
ανθρωπότητας»… ή, αντίθετα, ένα κακό πνεύμα που με ποταπή κολακεία τους παρασύρει στον κόσμο της
τρέλας»;
‘’Ο Μαύρος Μοναχός’’ του Αντόν Τσέχωφ.
Ερμηνεία
Κωνσταντίνος Μπαλαμπανίδης: Αντρέι Βασίλιεβιτς Κοβρίν
Χρήστος Πανούτσος: Μαύρος Μοναχός & Γιεγκόρ Σεμιόνιτς Πεσότσκι
Θεατρική προσαρμογή: Κωνσταντίνος Μπαλαμπανίδης
Σκηνοθεσία: Χρήστος Πανούτσος
Ήχος / Φωτισμός: Στάθης Μπαλαμπανίδης
Διάρκεια: 90 λεπτά
κλονισμού. Έτσι μετά από προτροπή του γιατρού του αποφασίζει να περάσει το καλοκαίρι στο κτήμα του
πρώην κηδεμόνα του, που ζει με την κόρη του Τάνια. Πατέρας και κόρη αγαπούν και θαυμάζουν τον
Κοβρίν και ενθουσιάζονται με την άφιξή του. Ζώντας μαζί τους, ο Κοβρίν συνεχίζει να ακολουθεί τον
συνηθισμένο «νευρικό» τρόπο ζωής του – διαβάζει και μιλάει πολύ, κοιμάται λίγο, καπνίζει και πίνει. Εκείνη
την εποχή, αρχίζει να βλέπει τον μαύρο μοναχό, του οποίου η εμφάνιση αγγίζει το υπερφυσικό. Η
παρουσία του του δίνει χαρά και ενέργεια, παρόλο που συνειδητοποιεί ότι πρόκειται για παραίσθηση,
αποκύημα της φαντασίας του, αρχίζει μάλιστα να αμφισβητεί τη λογική του. Ο Μοναχός στις συνομιλίες
πείθει τον Κοβρίν ότι είναι διαφορετικός από τους υπόλοιπους και τάζοντάς του μεγαλεία. Τι θα επιφέρει
αυτή η ανεξήγητη και υπερφυσική παρουσία στο αρχοντικό των Πεσότσκι αλλά κυρίως στον ίδιον τον
Κοβρίν;
«Ποιος είναι αυτός ο Μαύρος μοναχός; Ένα καλοκάγαθο πνεύμα που ηρεμεί τους κουρασμένους
ανθρώπους με όνειρα και αυταπάτες για τον ρόλο τους ως «εκλεκτών του Θεού και ευεργετών της
ανθρωπότητας»… ή, αντίθετα, ένα κακό πνεύμα που με ποταπή κολακεία τους παρασύρει στον κόσμο της
τρέλας»;
‘’Ο Μαύρος Μοναχός’’ του Αντόν Τσέχωφ.
Ερμηνεία
Κωνσταντίνος Μπαλαμπανίδης: Αντρέι Βασίλιεβιτς Κοβρίν
Χρήστος Πανούτσος: Μαύρος Μοναχός & Γιεγκόρ Σεμιόνιτς Πεσότσκι
Θεατρική προσαρμογή: Κωνσταντίνος Μπαλαμπανίδης
Σκηνοθεσία: Χρήστος Πανούτσος
Ήχος / Φωτισμός: Στάθης Μπαλαμπανίδης
Διάρκεια: 90 λεπτά