Ποιές είναι οι συνθήκες που παράγουν τα ιστορικά γεγονότα; Είναι οι Δομές ως αντικειμενικότητα ή πλαισίωση ή μήπως οι χαρισματικές προσωπικότητες και στιγμές αυτές που επιτρέπουν στα Συμβάντα, να εκβάλουν στα λιμάνια της κάθε κοσμικής εποχής; Ειδικά ο εικοστός αιώνας αλλά και ο εικοστός πρώτος βρέθηκαν και βρίσκονται σε μια τροχιά ευθείας αμφισβήτησης όλων των θέσφατων και όλων των βεβαιοτήτων τα οποία χαρακτήρισαν την περίοδο της μεγάλης Αισιοδοξιας της Δύσης και της Προόδου, ανάμεσα στο 1871 και το 1914. Είναι τελικά η Iστορία που ακολούθησε μέσα στα εκατό χρονια που μεσολάβησαν ανάμεσα στον Μεγάλο Πόλεμο και το σήμερα, απόδειξη του αφηγηματικού χαρακτήρα της ως επιστήμης και πράξης ειδικά στο πολιτικό επίπεδο, μιάς δυναμικής επεμβατικής πορείας των θεάσεων και των συνειδήσεων που μπορεί να διεκδικεί ευθέως όχι απλώς τον ρόλο του Καταγραφέα, αλλά ταυτόχρονα και αυτόν του Μεταμορφωτή; 

Ο μεγάλος σύγχρονος ιστορικός και στοχαστής του Ιστορικού Enzo Traverso, είναι παράδειγμα ενός τέτοιου οργανικού συσχετιστή των θέσεων και των δράσεων όπου το ιστορικό γίγνεσθαι ως δρώσα αλληλουχία γεγονότων αλλά και ως επεμβατική εξιστόρηση- κομμάτι πολιτικών αναφορών και κοινωνικών αγώνων, παράγει και παράγεται, μέσα από την αυτοεκδίπλωση του κοινωνικοιστορικού χρόνου και των επιταχύνσεων του, κατά τις περιόδους των εξεγέρσεων, των πολέμων των επαναστάσεων και των ολικών ρηγμάτων που οι Συμβαντικές αυτές Ασυνέχειες επιφέρουν.

 

Πέμπτη 6 Ιουλίου ώρα: 21.00
Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο
Θέατρο ΕΜΠΡΟΣ
Ρήγα Παλαμήδη 2- Ψυρρής- Αθήνα

Ομιλητές
Νίκος Κούρκουλος: 
O Mεγάλος Εμφύλιος- και τι έγινε μετά
Γιώργος Σωτηρόπουλος: 
Μνήμη, Ιστορία και Κριτική στο έργο του Enzo Traverso
Γιάννης Ραουζαίος: 
Λέξεις και Σημασίες Στην Ιστορία ως Πεδίο Μαχης

 

επιμέλεια: Ελευθεριακή Συνέλευση “Κενος Κύκλος”
– μέλος της Αναρχικής Ομοσπονδίας

ΚΕΝΟ ΔΙΚΤΥΟ 
[Θεωρία, Ουτοπία, Συναίσθηση, Εφήμερες Τέχνες]
http://voidnetwork.gr/

 

Ο Enzo Traverso γεννήθηκε στο Γκάβι (Πιεμόντε) το 1957. Σπούδασε ιστορία στο Πανεπιστήμιο της Γένοβας και ολοκλήρωσε το διδακτορικό του το 1989 στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales, κάτω από την εποπτεία του Michael Lowy. Αφού δίδαξε, για πολλά χρόνια, στο Πανεπιστήμιο της Πικαρδίας «Jules Verne», στην Αμιέν, είναι σήμερα καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κορνέλ της Νέας Υόρκης. Παρεμβαίνει συχνά, με άρθρα του, στις ιστορικές και πολιτικές διαμάχες του καιρού μας. Στα ελληνικά έχουν κυκλοφορήσει, από τις Εκδόσεις 21ος , τα βιβλία του Διά πυρός και σιδήρου: Περί του ευρωπαϊκού εμφυλίου πολέμου, 1914-1945 (2013), Οι ρίζες της ναζιστικής βίας: Μια ευρωπαϊκή γενεαλογία (2013), Τι απέγιναν οι διανοούμενοι; (2014) και Η ιστορία ως πεδίο μάχης: Ερμηνεύοντας τις βιαιότητες του 20ού αιώνα (2016). Άλλα σημαντικά έργα του: Les marxistes et la question juive. Histoire d’un debat 1843-1943 (με πρόλογο του Pierre Vidal-Naquet, 1990), Les Juifs et l’Allemagne. De la «symbiose judeo-allemande» a la memoire d’Auschwitz (1992), Le passe, modes d’emploi. Histoire, memoire, politique (2005), La fin de la modernite juive. Histoire d’un tournant conservateur (2013), ενώ πολύ πρόσφατα (Φεβρ. 2017) κυκλοφόρησε το Les nouveaux visages du fascisme (στη σειρά των συζητήσεων με τον Regis Meyran). Έχει επιμεληθεί, μεταξύ άλλων, την έκδοση του τόμου Le totalitarisme. Le XXe siecle en debat (2001)